नव्याचे नऊ दिवस! आजचा तिसरा दिवस ?
आज मी सकाळी सकाळी पेपर वाचन न करता, ता. क. म्हणजे ताजा कलम लिहायला घेतला. ही एक PS म्हणजे Post Script आहेपरवाच्या 'वाढ-दिवस' ब्लॉग साठी. अनाहताचा आनंद चित्रबद्ध केल्यावर त्यावर 'काहीतरी' लिहिलंच पाहिजे असं वाटू लागलं.
कालचा संपूर्ण दिवस अनाहताने 'टेंन्ट' मध्ये घालवला. सात आठ मैत्रिणी गोळा केल्या अन नवीन तंबूत घर केलं. खाली गालिचा होतात्या मुळे 'मऊ मऊ' मज्जा येत असावी. असो.
आज सकाळी 'टेंटानंद' म्हणजे टेंन्ट आनंद वहातंच होता. सध्या ऑनलाईन क्लास असल्याने अनाहता टेबल खुर्ची न वापरता 'तंबूत' शिरली. लॅपटॉप सह. नवीन अरेंजमेंटचे चटके लगेच बसू लागले. पहिला चटका - ढुंगाणाखालची जमीन खूपच थंड होती. दुसरा चटका - एलईडी लाइट असले तरी लॅपटॉप कसा चार्ज करायचा हा प्रश्न. मग अनाहताने 'चंबूगबाळं' आवरलं अन ती गादीवर शिफ्ट झाली. इथेमात्र आनंदी आनंद होता - गादी मऊ मऊ. क्लास सुरु झाला. मनात आनंद असला की अध्ययन चांगलं होतं असं मी बघत होतो.
नव्याचे नऊ दिवस. नवेपणा असतानाचे कौतुक नंतर टिकत नही - असा माझा अनुभव आहे. माणूस इथून तिथून सारखाच. बघा ना, आपल्याकडे म्हणतात ‘नव्याची नवलाई नऊ दिवस’ - ‘नाइन डेज् वंडर्’. लहान थोरांची मनोवृत्ती सर्वसाधारण सारखीच. मीही एखादीनवी वस्तू घेतली की 'सुख ओरबाडत असतो'. त्वमेवाला नवीन शर्ट आणला की तो तीन दिवस एकच शर्ट वापरतो. मग सांगावं लागतं - अरे धुवायला टाक आता तो ... वास येऊ लागला .
नव्याची नवलाई चार दिवस टिकते म्हणतात, ते 'नवं' 'जुनं' होतं .. मला तर 'जुनी' वस्तू सुद्धा खूप आवडते. बघू टेंट कधी 'जुना' होतोआहे.
एक प्रश्न - माणसाला सुखाचा सुद्धा लगेच कंटाळा येतो का? काहीतरी नवीन हवं असतं ! कायम. म्हणून तर जग चाललंय !
Ajoba rangale ani dangale!!!
ReplyDeleteNice one!!! Good observation
Post a Comment